پایان جوانی

ترسو بودم. ترسوتر شده‏‌ام. دوران جوانی‏‌ا‌م تمام شد. کجایی جوانی؟

دوران ایده‏‌آلهای نهانی. دوران عشق‎های فورانی. دوران فورانهای ناگهانی. دوران دانشهای پنهانی. چنان که افتد و دانی، توقف‎های طولانی.  (دوران کشف رابطه‏. وقتی که هیچ نمی‏‌گویی: حالا ببینیم چی می‏شه). دوران گیجی. خماری. ترس‏های صبحگاهی از بیدار شدن. ترس از توالت رفتن. ترس از توالت بیرون آمدن . توقف‏های طولانی.  خنده‏‌ه‍ای شهوانی. دوران فرار از تنهایی. دوران پناه به تنهایی. کشف تازۀ تخت.

دوران قهقهه‏‌های عصبی. دوران ریسه رفتن‏‌های درمانی. دوران کش‏دار جوانی.

فکر کردن به دوستان زندانی. فکر کردن به اندامهای تحتانی. درک اندام به مثابه  ابزار استعمار. دوران هیجان‌های عقلانی. تحمل و رنج این همه مهمانی. حالم به هم خورد از این همه اضطراب پنهانی. بلند بگو که همه چیز را می‏‌دانی. (ترس از گفتن اینکه همه‏ چیز را می‏‌دانی). دوران تلاش برای عریانی.

فحش دادن به سعدی و خاقانی به انتقام همۀ کتابهای دبیرستانی. معاشقه با شعر ناب و لحظه و حجم بدون اینکه آنها را بخوانی. فقط برای انتقام از دبیران دبیرستانی. دوران فحش. دوران لن‏ترانی.

دوران فوران بی‏‌درمان هورمونهای روزانه و ماهانه. دوران خندیدن به نظم خانواده. پرستش رایانه. گند زدن به فرهنگستان و رایانه و یارانه و گایانه. دوران واژه‏‌سازیهای احمقانه.

دوران توهم فردیت. دوران گوسفندی جدا از گله. دوران «کی از گرگ بد گنده می‏‌ترسه؟» . دوران من نه منم. نه من منم.  من آنم که رستم بود پهلوان.  دوران فرار از قبیله.  دوران شیرین جوانی. رین جوانی.  تمام شد دیگر. باید بدانی. (این همه فحش به سعدی. آخرش گرفتار نثر مسجع بند تنبانی.)

برچسب‌ها: یادآوری